Can Özüm
Bir yalnızlık yaşıyor gönlüm
Bir nehir gibi akıyor ömrüm
Arıyorum karanlıkta
Sensizliği görüyor gözüm
Can özüm medet eyle bana
Bil ki çok muhtacım sana
Gezdiğim bu sokaklarda
Sensizliği görüyor gözüm
Bir tutsaklık yaşıyor gönlüm
Bir esir gibi geçiyor ömrüm
Ağlıyorum zindanlarda
Sensizliğe yaş döküyor gözüm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder