Gül Olur Geçer
Doğumdan ölüme var olan devran
Herkeste bir türlü yol olup geçer
Uzun sanır evvel bu ömrü insan
Bir bakar ki birgün yel olup geçer
Gelmemiş dünyaya boşu boşuna
Uymalı işlerin hemde yaşına
Helal haram gözetenler aşında
Bir lokma yesede bal olup geçer
Bu dünya ikbali görünür serap
Nice saray gördüm bak şimdi haram
Herkes İlahi bir emre muhatab
Kimi asi kimi kul olup geçer
Mesele kendini bilmektir önce
Fikredip alemi özden sevince
Varlığa birliğe iman edince
Çölde olsa bile gül olup geçer
Zayıftır unutur verdiği sözü
Aslında balçıktır bedenin özü
Her mevsim değişir cemali yüzü
Kendisi kendine el olup geçer
Bu beden olmuştur ruhlara kafes
Geçmesin beyhude sayılı nefes
Mutlak bir hesap var terazi hassas
Her amel orada tartılır geçer
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder