Ne Var Üstünde Abdurrahman Önül

Ne Var Üstünde

Bitti yolculuğun işte son durak

Getirdiler seni başlar üstünde

Ne idin ne oldun kalk haline bak

Bir kefenden başka ne var üstünde

Ne vicdan tanıdın ne de dinini

Doyurmak istedin hep sen nefsini

Kalk da şöyle bir yokla kendi kendini

Bir kefenden başka ne var üstünde

Şöhretin şehvetin adı altında

Vebalin servetle günah sırtında

Havaniyetlerle düşüp kalktığında

Bir kefenden başka ne var üstünde

Desek rahmet ele Ya Rab ne çare

Yaradana yüzüm yok ki biçare

Dünyayı terkedip inerken kabre

Bir kefenden başka ne var üstünde

Şeytan düşmanındı onu dost bildin

Bu gün yarın derken geldi ecelin

Tevbeden bir nasip almadan gittin

Bir kefenden başka ne var üstünde

Toplayıp sakladın dünya malını

Sormadın birgün fakir halini

Şimdi başı açık ayak yalıni

Bir kefenden başka ne var üstünde

Daha gencim dedin ezan duymadın

Abdestini alıp Hakka uymadın

Hayır işlerinden nasip almadın

Bir kefenden başka ne var üstünde

Azrail gelince gözden kalkar perde

O an göreceksin yerin nerede

Ev kazarlar sana o kara yerde

Bir kefenden başka ne var üstünde