Yüce Mevlaya
Uyandım bülbülün yanık sesiyle
Hak Hak diye öter yüce Mevlaya
Güller kızarıyor terlemiş halle
Açıyor yaprağın yüce Mevlaya
Allah Allah diye diye açıyor
Muhammed aşkından koku saçıyor
İndim ol bahçeye durdum ağladım
Ciğerimi kızgın korla dağladım
Rabbim bülbül kadar ben olamadım
Feryad eder aşık yüce Mevlaya
Allah Allah diye diye açıyor
Muhammed aşkından koku saçıyor
Seherde bakınca toğrağı nemli
Toprağı zikretmiş her yeri terli
Diz çöktüm açarak kirli elleri
Yalvardım yanarak yüce Mevlaya
Koklayıp okşadım sarıldım güle
Hakkın izni ile gül geldi dile
Hepsi iştirakla aynı dil ile
Dediler ki sarıl yüce Mevlaya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder