Divane Gönlüm
Öyle bir hasret ki mecnun ediyor
Gönül hasretiyle yanıp bitiyor
Hacılar toplanmış ona gidiyor
Medineye hasret divane gönlüm
Alın beni Medineye götürün
Yandım hasretiyle halimi görün
Bir mecnun misali gönül biçare
Ağladım bunca yıl orda güldürün
Bu gönül hicranda avutulmuyor
Uykusuz gözlerim uyutulmuyor
Öyle bir sevda ki unutulmuyor
Medineye hasret divane gönlüm
Özledim götürün beni Nebiye
Ağladım sızladım döndüm deliye
Benim arzuhalim Medine diye
Medineye hasret divane gönlüm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder