Naat
Sen seherde açan çiçek
Ben aşkınla yanan yürek
Sen geceme doğan güneş
Yalnızlığıma bir eş
Uğrunda yanmak isterim
Sonsuzluğuna özlemim
Perde perde candan geçip
Her dem Seni dilerim
Gönlüm bir Sana mihmandar
Aşkın sıcağı yürek yakar
Sevgim gonca güller açar
Hayran olur gülizar
Uğrunda yanmak isterim
Sonsuzluğuna özlemim
Perde perde candan geçip
Her dem Seni dilerim
Ya Nebi!
Nasıl ki bağrı yanar gün kızınca sahranın;
Benim de ruhumu yaktıkça yaktı hicranın!
Harim-i pakine can atmak istedim durdum;
Gerildi karşıma yıllarca ailem yurdum.
Tahammül et! dediler...
Hangi bir zamana kadar?
Ne bitmez olsa tahammül, onun da bir sonu var!
Ya Nebi!
Akıp giden zaman içinde bir kafesteyim
Kurumuş nur bağı amelde ise ahesteyim
Bu son dem artık iman ile belki son nefesteyim
Bizi alıp götürücek nur seline hasretiz
Hasretiz Senin o gül yüzüne
Hasretiz o muamma sözüne
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder