Menzil Denen O Yerde
Menzil denen o yerde
Oturur Sultanımız
Yaşam için O bizim
Damardaki kanımız
Ne kadar anlatsam da
Seydam Senin adını
Şekerlerde bulamadım
Çorbandaki tadını
Sarığın ne güzeldir
Pamuk gibi sakalım
Yorulmak nedir bilmez
Tövbe veren o elin
Gelin kardeşim gelin
Sizlerde sofi olun
Menzildeki deryaya
Gözü kapalı dalın
Vakit ahir zamandır
Gelin Mürşidimize
Onun elinden bakın
Kimler geliyor dize
Bakmakla doyulmuyor
Seydam nurlu yüzüne
Nazarı yürek yakar
Bakılmıyor gözüne
Radar gibi gözleri
Taşıyor sofileri
Menzil köyde kalanlar
Olur aşkından deli
Dergahından eksilmez
Gelen o insan seli
Bu yolun mucileri
Olur belki veli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder